Περιγραφή
“Αλλά πώς να τολμήσεις να πεις στην επαναστάτρια δεκαεξάχρονη κόρη σου, που φεύγει για σαββατοκύριακο με τη φίλη της και ουρλιάζει γιατί δεν της αγόρασες καινούργιο μαγιό, ότι είσαι πάντα δίπλα της; Ή στα αγόρια σου, που πάνε με την ομάδα τους για αγώνα στο εξωτερικό και απλά σου πετάνε ένα σχεδόν αδιάφορο και τόσο βιαστικό «γεια», να μην ξεχνούν το μικρό κουτάκι που είναι σφηνωμένο στην καρδιά τους;
Κι όμως! Εκεί που νομίζεις πως τίποτα δεν θυμούνται από εκείνη την τρυφερή εποχή και πως απλά βιάζονται να πετάξουν μακριά σου… ο δεκαοκτάχρονος γιος σου φεύγει για τον στρατό. Έξω από την πύλη του στρατοπέδου, λίγο πριν αποχαιρετήσει την κοπέλα του που κλαίει, σε παίρνει μια σφικτή αγκαλιά, σε κοιτά βαθιά στα μάτια και σου ψιθυρίζει: «Μαμά μου, μη λυπάσαι. Είμαι καλά! Αφού εσύ ξέρεις πως το κουτάκι μου είναι πάντα και παντού μαζί μου…!»”
