Περιγραφή
“Παιδί σημαίνει παίζω! Δεν είναι τυχαίο που και οι δύο αυτές λέξεις προέρχονται ετυμολογικά απ’ την ίδια ρίζα. Το βιβλίο αυτό δεν αναλύει με ακρίβεια, μόνο αυτή τη σχέση. Αναφέρεται και στο παιχνίδι όπως έχει εξελιχθεί σήμερα. Εξετάζει το μοναχικό βιομηχανικό παιχνίδι, τη βιομηχανία και την αφθονία του, τις ώρες που περνά μαζί του ένα παιδί, τις τεχνικές στις πωλήσεις του. Και κυρίως στις παγίδες που έχει στήσει μέσω αυτού για την αθώα παιδική ψυχή η «διεθνής των πονηρών»
Μιλά με πλήθος στοιχείων αλλά και φωτογραφικό υλικό, για τα παιχνίδια της βίας, του ερωτισμού, της μαγείας, του μυστικισμού, του αποκρυφισμού. Κι ακόμη για τα παιχνίδια εκείνα με τα οποία επιχειρείται μια ύπουλη και μεθοδική πλύση εγκεφάλου στο παιδί, για το ποιος δημιούργησε τον κόσμο, ποιος το κυβερνά και το κατευθύνει, που γι’ αυτούς δεν είναι ο Θεός!
Κι επιπλέον αναπτύσσει γιατί συμβαίνουν όλα αυτά και ποια είναι ακριβώς η επίδρασή τους στο παιδί. Ένα θέμα πρωτότυπο κι εξαιρετικά ενδιαφέρον
