Περιγραφή
“Έχουμε τιμηθεί με μια ουσία λίγο κατώτερη από των αγγέλων, μπορούμε όπως οι άγγελοι να απευθυνόμαστε στον Θεό και να Του εκφράζουμε ό, τι νιώθουμε. Και μας δωρήθηκε επίσης να λαμβάνουμε τις απαντήσεις Του μέσα στην καρδιά μας και στη ζωή μας.
Κι ακόμα, αν και κατά τι μικρότεροι από αγγέλους, αποκτήσαμε το προνόμιο να τελούμε τη θεία Λειτουργία και να κατεβάζουμε τον Χριστό στη γη, ανάμεσά μας. Ενώ οι άγγελοι μόνο υπηρετούν τη Λειτουργία, δεν την τελούν.
Μελετώντας τους ψαλμούς διαπιστώνει κανείς το φορτίο της ευθύνης να είναι πλασμένος ως κάτι λιγότερο από άγγελος. Καθιστώντας τους όμως υλικό της προσευχής του, ανακαλύπτει πως αυτή η ιδιότητά του γίνεται τελικά προνόμιο και πώς έχει τη δυνατότητα να γίνει δύναμη έμπνευσης και απογείωσης, όταν αναρωτιέται “ποιος θα μου δώσει φτερά να φύγω και να ησυχάσω;” (Ψαλμ. 54: 7). Και πού αλλού αν όχι προς Εκείνον ο Οποίος “μας σώζει από ολιγοψυχία και από καταιγίδα” (Ψαλμ. 54: 9);
Με στόχο να γίνει πιο ζωηρή η ομιλία μας προς τον Θεό και πιο ακουστές οι δικές Του απαντήσεις, προβαίνουμε στην έκδοση δεύτερου συλλογικού τόμου σχετικού με τους ψαλμούς. Η ενθουσιώδης υποδοχή του πρώτου (“Τα λόγια σου σαν μέλι. Σύγχρονες αναγνώσεις των Ψαλμών”) μας ενθάρρυνε. Και δεδομένου ότι το χρυσωρυχείο τους παραμένει ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης, προχωρήσαμε και ζητήσαμε συνεργασίες από άλλα πρόσωπα, καταξιωμένους εργάτες της Εκκλησίας.”
