Περιγραφή
“Την ώρα που ετοίμαζα το βραδινό, ήρθε ξανά στο μυαλό μου. Τι τρώει; Δέχεται απειλές; Τον έχουν στην απομόνωση; Κάποιοι πιστεύουν ότι πήρε αυτό που άξιζε και μου λένε να τον ξεχάσω, όμως δεν είναι εύκολο. Όταν ήμουν μικρή, περίμενα με λαχτάρα να γυρίσει σπίτι, αφού μπροστά του η μητριά μου δεν μου φερόταν άσχημα. Αυτό είναι το χειρότερο -λες και προτιμούσα να με κακοποιεί εκείνος αντί γι αυτή. Στην πραγματικότητα, ένιωθα ανακούφιση που δε θα με ξαναχτύπαγε με τη ζώνη…”
