Η κοινωνία έχει κάνει τρομακτική επένδυση στη δυστυχία. Εξαρτάται από τη δυστυχία, τρέφεται από τη δυστυχία, επιβιώνει από τη δυστυχία. Η κοινωνία δεν είναι για ανθρώπινα πλάσματα. “Η κοινωνία χρησιμοποιεί τα ανθρώπινα πλάσματα ως μέσα για τον εαυτό της”.
Η κοινωνία έχει γίνει περισσότερο σημαντική από την ανθρωπότητα. Η “κουλτούρα”, ο “πολιτισμός”, η “εκκλησία”, έχουν γίνει περισσότερο σημαντικά.
Υποτίθεται ότι “έγιναν για τον άνθρωπο”, όμως “τώρα δεν είναι για τον άνθρωπο”. Έχουν σχεδόν αντιστρέψει την όλη διαδικασία: Τώρα ο άνθρωπος υπάρχει γι αυτά…
Κάθε παιδί γεννιέται εκστατικό. Η έκσταση είναι φυσική. Δεν είναι κάτι που συμβαίνει μόνο σε μεγάλους σοφούς. Είναι κάτι που ο καθένας φέρνει μαζί του στον κόσμο. “Ο καθένας έρχεται μαζί της. Πρόκειται για τον εσώτατο πυρήνα της ζωής”. Είναι μέρος του να είσαι ζωντανός.”
