Περιγραφή
“Το βιβλίδιο αυτό συγκεφαλαιώνει επιγραμματικά τη φιλοσοφική οπτική ή πρόταση της «οντολογίας του προσώπου». Προτάσσει τις γνωσιοθεωρητικές προϋποθέσεις συν-εννόησης στο πεδίο του οντολογικού (υπαρκτικού) προβληματισμού. Συντομογραφεί τις δύο απόπειρες «εμπειρικής» διασάφησης του οντολογικού ερωτήματος που προηγούνται ιστορικά: την πλατωνική και τη χαϊντεγγεριανή. Και συγκεφαλαιώνει την προσωποκεντρική οντολογία σε επιτομή χτισμένη με αφορισμούς, που η μεταξύ τους σύνδεση σημαίνεται από την αρίθμησή τους με δεκαδικούς.
Πρόσωπο σημαίνει την ύπαρξη ως «σχέση», τη «σχέση» ως μοναδική δυνατότητα γνώσης, τη γνώση ως ελευθερία αυθυπέρβασης. Αληθεύει ό,τι σχετίζεται. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)”
