Ελλάδα – Τουρκία μια προαιώνια διαμάχη

Περιγραφή

Πολιτικός συντάκτης, ο Τάσος Παππάς παρακολουθεί καθημερινά όχι μόνο τις εξελίξεις στον χώρο της ελληνικής εσωτερικής πολιτικής, αλλά και τα λεγόμενα εθνικά θέματα. Σε αυτό περιλαμβάνονται και οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, ή, καλύτερα, η συνεχώς τροφοδοτούμενη, ένθεν και ένθεν, συχνά με τα ίδια επιχειρήματα, «προαιώνια διαμάχη» των δύο χωρών μας.

Η σύντομη, αλλά πολύ περιεκτική, μελέτη του Τάσου Παππά είναι αφιερωμένη κυρίως στα καθ ημάς. Περιλαμβάνει θαυμάσιες περιγραφές και αναλύσεις όλων εκείνων των κύκλων που για διαφορετικούς συχνά λόγους καπηλεύονται τον πατριωτισμό των πολιτών αυτής της χώρας και επηρεάζουν έτσι τις αντιδράσεις της πολιτικής ηγεσίας. Ο κατάλογος των μονίμως ανησυχούντων, των μονίμως απελπισμένων για τα δήθεν χάλια μας και τις δήθεν συνεχείς ήττες μας, είναι ενδιαφέρων. Περιλαμβάνει πρώην διπλωμάτες που βρίσκουν έτσι ευκαιρίες δημόσιας εμφάνισης, πρώην στρατιωτικούς ­ συχνά εκπροσώπους της πολεμικής βιομηχανίας ­, αρκετούς δημοσιογράφους, μια γνωστή ομάδα καθηγητών, ή απλώς πανεπιστημιακών, αρκετά πολιτικά στελέχη όλων των παρατάξεων.

Κοινό χαρακτηριστικό: τα δύο θεμελιακά ιδεολογήματα του διακομματικού «πατριωτισμού»: Πρώτον, «Η Τουρκία είναι ο απόλυτος εχθρός» (με το βάρος που δίνει στην έννοια ο Καρλ Σμίτ ­ σ.σ.: γερμανός διανοούμενος που καταδικάσθηκε μετά τον πόλεμο για τη συνεργασία του με τον Χίτλερ και που επηρεάζει ορισμένους δικούς μας «προοδευτικούς» διανοητές και «ειδικούς» περί της στρατηγικής…), «χαρακτηρίζεται από εγγενή επιθετικότητα και είμαστε σε ανειρήνευτη πάλη μαζί της»· και, δεύτερον, «στη χώρα αυτή κατοικεί ένας περιούσιος λαός. Το κλεινόν παρελθόν είναι η πυξίδα για το παρόν και το μέλλον. Ο φθόνος των άλλων για το ελληνικό ανάδελφο έθνος παράγει συνωμοσίες που έχουν στόχο τον εξανδραποδισμό του».

Ο Τάσος Παππάς έχει περιλάβει στο βιβλίο του και πολύ χρήσιμες αναλύσεις των συγκεκριμένων ελληνοτουρκικών προβλημάτων και των απομυθοποιημένων συνισταμένων τους, καθώς και απόπειρα παρουσίασης «προτάσεων απεγκλωβισμού μας», που οδηγεί, τουλάχιστον, σε χρήσιμες σκέψεις. Που προϋποθέτει βεβαίως και την αποτοξίνωσή μας.