Περιγραφή
Ο Γεώργιος Φραντζής γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1401 και καταγόταν από ευγενή και αρχοντική οικογένεια. Από νεαρά ηλικία υπηρέτησε στην Αυλή του αυτοκράτορα Μανουήλ Β’ και ανάλαβε με επιτυχία πολλές διπλωματικές αποστολές. Τιμήθηκε διαδοχικά με τα αξιώματα του πρωτοβεστιαρίτη και του πρωτοβεστιάριου. Με την άνοδο του Κωνσταντίνου ΙΑ’ στον αυτοκρατορικό θρόνο, τον ακολούθησε στην Κωνσταντινούπολη και τον υπηρέτησε πιστά μέχρι την Άλωση. Ο Φραντζής έζησε και υπέστη όλα τα δεινά της πολιορκίας και της Άλωσης. Μετά την πτώση της Πόλης αιχμαλωτίστηκε και, αργότερα, κατόρθωσε να εξαγοράσει την ελευθερία του και να διαφύγει στην Πελοπόννησο, ενώ η οικογένειά του παρέμεινε αιχμάλωτη. Αργότερα μπόρεσε να εξαγοράσει τη δύστυχη γυναίκα του, ενώ από τα δύο τους παιδιά, ο μεν γιος σφάχτηκε από τα χέρια του ίδιου του σουλτάνου, η δε κόρη ατιμάστηκε και πέθανε στο χαρέμι του Μωάμεθ μέσα σε δύο χρόνια. Ο Φραντζής μετά από πολλά ταξίδια και περιπέτειες, κατέληξε στην Κέρκυρα στη μονή Ταρχανιωτών, όπου το 1468 εκάρη μοναχός και το 1472 έγινε μεγαλόσχημος με το όνομα Γρηγόριος. Σαν μοναχός κατέγραψε και εξιστόρησε τα γεγονότα, από τη γέννηση του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου μέχρι και το έτος 1478. Το έργο του αποτελείται από το Μικρό Χρονικό, που είναι γραμμένο συντομογραφικά και το Μεγάλο Χρονικό, που είναι πολύ πιο εκτεταμένο και λεπτομερειακό. Από αυτό το δεύτερο, που είναι και το πιο περιγραφικό, παίρνουμε τα γεγονότα της Άλωσης, όπως τα έζησε και κατέγραψε ο ίδιος.
